Herken je dit?
Elk jaar start je vol goede moed. Elk jaar opnieuw denk je: dit wordt MIJN jaar!
Maar ergens onderweg gebeurt er iets...
Die doelen die je zo zorgvuldig opstelde? Ze lijken steeds net buiten handbereik te blijven zweven. Je begint vol energie en vastberadenheid, maar voor je het weet kruipen die oude, vertrouwde patronen weer binnen. En voor je het weet zit je weer in dezelfde cyclus.
Terwijl anderen hun dromen lijken waar te maken, vraag jij je stilletjes af wat hun geheim is. Want jij werkt ook hard - misschien wel harder dan ooit. Toch voelt het alsof je ter plaatse trappelt.
Die grote doorbraken waar je van droomt? Ze blijven uit. Ja, je boekt wel kleine succesjes, maar dat échte keerpunt laat op zich wachten. En eerlijk? Het begint je te vermoeien. Die constante twijfel of je wel de juiste doelen stelt. Dat verlammende perfectionisme dat je tegenhoudt. Het schuldgevoel als je weer een deadline mist of een doel moet loslaten.
Je voelt diep vanbinnen dat er zoveel meer in je zit. Maar zonder duidelijke strategie doe je maar wat, hopend dat het werkt. En die overweldigende berg aan 'moetjes'? Die wordt er niet kleiner op.
Maar wat als ik je vertel dat het niet aan jou ligt? Dat je niet de enige bent die hiermee worstelt? En belangrijker nog: dat er een andere weg is?